21 Nisan 2011 Perşembe

Evlenebilmek için bir işe, iş için de doktora derecesine gerek vardı: BİG BANG


ALS ya da motor nöron hastalığı teşhisi konulmuş ve bana ancak bir iki yıl daha yaşayabileceğim söylenmişti. Bu koşullar altında doktora tezine başlamanın pek bir anlamı yoktu -bitinceye dek yaşayacağımı sanmıyordum. Ama iki yıl geçmiş ve durumum pek de kötüleşmemişti. Aslında işim iyi gitmeye başlamış, Jane Wilde adında çok hoş bir kızla da nişanlanmıştım. Ama evlenebilmek için bir işe, iş için de doktora derecesine gerek vardı.

1965 yılında Penrose'un, çekim kuvvetiyle çöken her cismin, sonunda bir tekil noktaya ulaşması gerektiğini anlatan teoremini okumuştum. Kısa bir süre sonra, Penrose'un teoreminde, çökme genişlemeye dönüşecek biçimde zamanın yönü tersine döndürüldüğünde, şimdiki evren büyük ölçekte Friedmann modeline kabaca uyduğu sürece, teoremin koşullarının hala geçerli olacağını farkettim. Penrose'un teoremi çökmekte olan her yıldızın bir tekil noktada sonlanması gerektiğini göstermişti; zamanın akışının tersine çevrildiği durumda ise Friedman modelini benzeri, her genişleyen evrenin bir tekil noktadan başlaması gerektiğini gösterdi. Teknik nedenlerden dolayı Penrose kuramı, evrenin sonsuz büyüklükte olmasını gerektiriyordu. Bu yüzden bunu, evren ancak çöküşü önleyecek hızla genişliyorsa tekilliğin varolacağını kanıtlama için kullanabilirdim (çünkü yalnızca bu tür Friedmann modelleri sonsuz büyüklükteydi).
Bundan sonraki bir kaç yıl tekil noktaların varlığını kanıtlayan bu teoremlerden, bu ve diğer teknik koşulları kaldıracak yeni matematik yöntemler geliştirdim. Sonuç 1970'de Penrose ile birlikte yayınladığımız, genel göreliğin doğruluğu ve evrenin gözlemlediğimiz kadar madde içermesi koşuluyla bir büyük patlama tekilliğinin olmuş olması gerektiğini kanıtlayan makale oldu.

Bir matematik teoremi üzerinde fazla tartışılamaz. Sonunda çalışmamız yaygın kabul gördü ve böylece bugün hemen herkes evrenin büyük patlamayla başladığını varsayıyor. 

Yazı "Zamanın Kısa Tarihi-Büyük Patlamadan Karadeliklere/Stephen W. Hawking" kitabından alınmıştır.

Yaptıkları evlilikten 3 çocukları olan Wilde – Hawking çifti, 1991’de Hawking’in ilk tekerlekli sandalyesindeki konuşan bilgisayarın tasarımcısı David Mason’un karısı ve kendisinin bakıcılarından olan Elaine ile yaşadığı ilişki sebebiyle ayrıldı.  Daha sonra 1995' de Elain ile evlenip 2006’da bu evliliği de noktaladı.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder